Ken je dat gevoel van te veel in en aan je hoofd? Te veel ideeën. Te veel mogelijke projecten. Te veel dat je wil maken, doen of vorm geven.
Ik kan er op dit moment wel iets van. Er is dat idee voor mijn volgende jeugdroman (en de volgende én de daaropvolgende). Een idee voor enkele kinderverhalen. Mijn pas gestarte online tekencursus die op me wacht (jaja!). Allerlei ideeën om ons huis beter op te ruimen, met inbegrip van mijn computer die een ware chaoot is. Fotoboeken die nog gemaakt moeten worden en foto’s die ik al in al hun glorie aan onze muren zie prijken.
Te veel dus. En zeker niet zo handig met een 8-maanden-zwangere buik :-s Ik doe mijn best de tips toe te passen die ik hier en daar al opving om mezelf wat in te tomen, zoals:
- Kiezen om op dit moment maar 3 projecten op te nemen. De rest moet wachten tot er één van deze 3 afgewerkt is (moeilijk…) en plaats maakt voor iets nieuws.
- Bewust mijn aandacht richten op hetgene ik wel al afwerkte en daar blij om zijn en voldoening uithalen. Dus: het DONE-lijstje in de plaats van het TO DO-lijstje. Op dat lijstje staat bij mij natuurlijk op stip nummer 1 met grote voorraad het uitkomen van ‘Rocking Pilgrim’!
- Mijn werktijd bewust afsluiten en daarna echt tijd nemen voor ontspanning, voor wat ik leuk vind, voor wat zelfs heel onefficiënt en onnuttig mag zijn 🙂
- …
En ja, ergens helpen ze wel een beetje, maar toch gaat de rusteloosheid er niet helemaal door liggen. Wat dan wel? Wel, dit gedicht van Rainer Maria Rilke kwam deze ochtend ineens in mijn gedachten. Het is niet alleen ontzettend mooi, maar ook ontzettend helpend in rusteloze tijden als deze. Hier komt ie!
Da gibt es kein Messen mit der Zeit,
da gilt kein Jahr,
und zehn Jahre sind nichts,
Künstler sein heißt: nicht rechnen und zählen;
reifen wie der Baum,
der seine Säfte nicht drängt und getrost
in den Stürmen des Frühlings steht ohne die Angst,
daß dahinter kein Sommer kommen könnte.
Er kommt doch.
Aber er kommt nur zu den Geduldigen,
die da sind, als ob die Ewigkeit vor ihnen läge,
so sorglos still und weit.
Ich lerne es täglich,
lerne es unter Schmerzen,
denen ich dankbar bin:
Geduld ist alles!”
Rainer Maria Rilke
Misschien heb jij er ook iets aan in momenten van ‘te veel’?!
Zo, ik kruip nu in mijn winterholletje 🙂
Fijne feesten en tot volgend jaar!!
Marian